De UvA heeft procedurele fouten gemaakt in de behandeling van de integriteitszaak tegen hoogleraar Peter Rijpkema. Dat blijkt uit het rapport van de commissie-De Doelder, die de zaak onderzocht. Folia heeft het rapport kunnen inzien ondanks de weigering van de UvA om het openbaar te maken.
Begin 2011 verzocht decaan Edgar du Perron raadsman wetenschappelijke integriteit Jaap Zwemmer de auteursvermelding in het handboek Inleiding in de rechtswetenschap van Rijpkema te beoordelen. Dit naar aanleiding van klachten uit Rijpkema's vakgroep die bij Du Perron geuit werden. Zwemmer onderzocht de zaak zelfstandig en adviseerde de decaan over de te nemen stappen.
Volgens de toen geldende Regeling Wetenschappelijke Integriteit had Zwemmer de zaak kunnen voorleggen aan een commissie waarin buiten hemzelf een of meerdere leden van de Algemene Instellingsgebonden Ethische Commissie van de UvA zitting hadden. Naar het oordeel van de commissie die in 2012 op verzoek van het universiteitsbestuur de zaak opnieuw beoordeelde, had hij dat vanwege de serieuze aard van de klachten moeten doen. Zwemmer had bovendien niet aan de decaan maar aan het universiteitsbestuur moeten adviseren, die volgens de regeling de beslissingsbevoegde autoriteit is.
Zwemmer oordeelde medio 2011 dat geen sprake was van niet-integer handelen of plagiaat. Desalniettemin adviseerde hij wijzigingen in de auteursvermelding bij het handboek. Rijpkema volgde zijn advies op. Dit betekent onder meer dat hij op de omslag van het handboek 'e.a.' toevoegde achter zijn eigen naam, om aan te geven dat anderen mee hebben geschreven aan het boek. Du Perron liet Rijpkema per mail weten dat de zaak daarmee was afgedaan.
In het rapport van de commissie-De Doelder staat dat de procedurefout de zaak anderhalf jaar heeft vertraagd en onnodige schade aan de persoon Rijpkema heeft berokkend. Om die reden adviseert de integriteitscommissie Rijpkema niet te berispen, hetgeen op basis van de feiten anders wel het advies zou zijn geweest.
Lees woensdag in Folia Magazine een reconstructie van de zaak-Rijpkema.
Begin 2011 verzocht decaan Edgar du Perron raadsman wetenschappelijke integriteit Jaap Zwemmer de auteursvermelding in het handboek Inleiding in de rechtswetenschap van Rijpkema te beoordelen. Dit naar aanleiding van klachten uit Rijpkema's vakgroep die bij Du Perron geuit werden. Zwemmer onderzocht de zaak zelfstandig en adviseerde de decaan over de te nemen stappen.
Volgens de toen geldende Regeling Wetenschappelijke Integriteit had Zwemmer de zaak kunnen voorleggen aan een commissie waarin buiten hemzelf een of meerdere leden van de Algemene Instellingsgebonden Ethische Commissie van de UvA zitting hadden. Naar het oordeel van de commissie die in 2012 op verzoek van het universiteitsbestuur de zaak opnieuw beoordeelde, had hij dat vanwege de serieuze aard van de klachten moeten doen. Zwemmer had bovendien niet aan de decaan maar aan het universiteitsbestuur moeten adviseren, die volgens de regeling de beslissingsbevoegde autoriteit is.
Zwemmer oordeelde medio 2011 dat geen sprake was van niet-integer handelen of plagiaat. Desalniettemin adviseerde hij wijzigingen in de auteursvermelding bij het handboek. Rijpkema volgde zijn advies op. Dit betekent onder meer dat hij op de omslag van het handboek 'e.a.' toevoegde achter zijn eigen naam, om aan te geven dat anderen mee hebben geschreven aan het boek. Du Perron liet Rijpkema per mail weten dat de zaak daarmee was afgedaan.
In het rapport van de commissie-De Doelder staat dat de procedurefout de zaak anderhalf jaar heeft vertraagd en onnodige schade aan de persoon Rijpkema heeft berokkend. Om die reden adviseert de integriteitscommissie Rijpkema niet te berispen, hetgeen op basis van de feiten anders wel het advies zou zijn geweest.
Lees woensdag in Folia Magazine een reconstructie van de zaak-Rijpkema.
