Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Louise Fresco legt deze zomer haar functie als universiteitshoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam neer en wordt voorzitter van de raad van bestuur van Wageningen University.

Fresco is deskundige is op het gebied van voedsel en landbouw en sinds 2006 universiteitshoogleraar duurzaamheid in een internationaal perspectief. Ze volgt in Wageningen Aalt Dijkhuizen op, die na twaalf jaar afscheid neemt. Hiermee keert ze terug naar de universiteit waar ze in 1986 promoveerde in de tropische landbouwkunde en van 1990 tot 1997 hoogleraar was. 

U bent zeven jaar universiteitshoogleraar in Amsterdam geweest. Hoe kijkt u hierop terug?
‘Mijn tijd aan de UvA heb ik gebruikt om al mijn gedachten over voedsel en landbouw op papier te zetten, ik wilde proberen een brug te slaan tussen wetenschap en maatschappij.’
‘Dat is urgent, want er is niet alleen meer interesse voor voedsel en eten, maar het onderwerp is ook ingewikkelder dan ooit. De internationale voedselvraagstukken zijn ontzettend complex, dat heb ik willen ontvouwen voor een groter publiek.’
‘Daar heb ik de afgelopen jaren op allerlei verschillende manieren de mogelijkheid voor gekregen. Mijn boek Hamburgers in het paradijs is er het resultaat van, en ik denk ook aan de documentaireserie die ik gemaakt heb voor de NTR.’

Gaat u zich in Wageningen meer richten op de zwaarder wetenschappelijke en technische aspecten van voedsel en landbouw?
‘Ik zal als bestuursvoorzitter natuurlijk geen onderzoek doen, maar denk wel dat ik toch weer iets dichter tegen de grensverleggende wetenschap aan zal gaan zitten. Toch blijft ook die brug tussen wetenschap en maatschappij ontzettend belangrijk, daarvoor verwacht ik veel van bijvoorbeeld open dagen en scholing. Concrete plannen moet ik de komende tijd nog bedenken. Ik zal me tot de zomer meer gaan verdiepen in hoe ik te werk wil gaan.’
‘Wat ik nu al merk, is dat de betrokkenheid tussen Wageningen en de Randstad nu al veel groter is dan toen ik er eerder werkte. Mensen in de stad zijn ook meer geïnteresseerd in wat toen werd gezien als 'plattelandse onderwerpen', dat is bijzonder om te zien.’

Wat zijn volgens u op dit moment die veelbelovende, grensverleggende ontwikkelingen waar u zich mee bezig zou willen houden?
‘Er zijn allerlei belangrijke vragen over voedsel en landbouw waar Wageningen University mee bezig is. Het zijn vragen die mij mijn hele leven hebben beziggehouden: over voedselzekerheid, over de toekomst van onze economie, de vergroening en biomassa. Al die dingen die zo relevant zijn vandaag de dag. Hoe lossen we het probleem met de eiwitten op? Hoe zorgen we dat er meer plantaardige in plaats van dierlijke eiwitten worden gegeten? Ik denk ook aan het terugwinnen van voedingsstoffen uit rioolwater, zoals fosfaten; aan het verbeteren van dierenwelzijn; het besparen van energie en het zuiveren van water. Het zijn allemaal onderwerpen waar fundamentele vragen bij te stellen zijn en dat is enorm spannend. Ik heb er ook echt zin in om me daarmee bezig te gaan houden, want Wageningen is wereldwijd een voorloper op dit gebied.’

U woont inmiddels lang en naar eigen zeggen met veel plezier in Amsterdam. Bent u van plan te gaan verhuizen naar Wageningen?
Ik denk dat ik voor doordeweeks een pied-à-terre zal nemen in Wageningen, zodat ik in mijn vrije tijd toch ook terug kan naar Amsterdam. Ik weet nog niet precies hoe ik het ga doen, maar zou graag de mogelijkheid houden om te genieten van alles wat de stad te bieden heeft.’

Dit artikel verscheen ook in Het Parool. Tekst: Hiske Versprille.