Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Een geinig berichtje op GeenStijl, daar hoopte Yernaz Ramautarsing begin oktober nog op. Het werden meerdere televisieoptredens, paginalange kranteninterviews en uitgebreide polemieken op de opiniepagina’s. Het aantal likes voor zijn Facebookpagina ‘Linkse indoctrinatie op mijn universiteit’ ging ondertussen meerdere keren over de kop. Hoe kijkt de politicologie-student terug op de mediastorm?

Met een brede lach vertelt Ramautarsing maar al te graag over 28 november, toen hij trending topic op Twitter werd. ’s Ochtends stond er een uitgebreid interview met hem in de Volkskrant, waarna hij rond een uur of een gebeld werd door de redactie van Pauw en Witteman. ‘Ze wilden me graag in de uitzending hebben, en zouden rond 15.00 uur zekerheid geven.’ Die bevestiging kwam er, toen de telefoon plotseling nog een keer ging. Ook tv-programma Buitenhof bleek de student graag in de uitzending te willen hebben. ‘Daar baalde ik wel een beetje van,’ lacht Ramautarsing nu. ‘Eigenlijk had ik liever daar gezeten. Maar zij wilden niet meer als ik al bij P&W zat.’

Een maand later heeft de student inmiddels ook in De Telegraaf gestaan, schoof hij aan bij het radioprogramma Echte Jannen en kwam ook het PowNews langs voor een item. Bovendien werd Ramautarsing via Skype door een Amerikaanse website geïnterviewd. Vóór zijn optreden bij P&W stond de teller van het aantal likes op zijn pagina op 395. De volgende dag waren dat er al 1000, na het weekend 2000 en inmiddels al een dikke 2500.



Uitbreiding
Geweldig, vindt Ramautarsing alle aandacht. Al merkt hij wel dat het vullen van de Facebookpagina lastiger is geworden. ‘Steeds meer docenten dekken zich in. Zo van: dit is geen indoctrinatie hoor, jongens! De echte juicy citaten zijn een beetje gestopt.’ Wel is de pagina uitgebreid naar Vlaanderen en leveren ook de zuiderburen inmiddels volop voorbeelden aan. Op een bepaald moment was de dagelijkse stroom berichten op Facebook wel erg hoog, vertelt Ramautarsing. ‘Dan kreeg ik wel zestig berichten per dag. Tachtig procent is van sympathisanten, de overige zijn intense haters.’

Als webmaster staat Ramautarsing er overigens niet alleen voor: het team is inmiddels uitgebreid naar vier personen, onder wie een Vlaming. ‘Ik wil me nu steeds meer gaan richten op indoctrinatie in de lesstof en de voorgeschreven literatuur,’ vertelt de student. ‘En we willen het gaan omvormen tot een echte website, waarop ook columns en essays een plek krijgen.’ Als voorbeeld heeft Ramautarsing de Amerikaanse site studentsforacademicfreedom.org , waar nauwgezet in kaart wordt gebracht welke indoctrinatie studenten waar te verduren krijgen. ‘Dat willen we hier ook gaan doen, en dat dan linken aan de Facebookpagina.’

Tweede Kamer
Voor komend jaar heeft de student bovendien nog veel meer plannen. Zo is hij in gesprek met een uitgever voor het publiceren van een essaybundel, waaraan verschillende rechtse denkers uit Nederland een bijdrage zullen leveren. Maar Ramautarsings uiteindelijke doel is nog veel groter: een heuse politieke partij. ‘Ik wil uiteindelijk naar de Tweede Kamer,’ vertelt hij. ‘Maar bij geen van de huidige partijen zou ik me willen aansluiten. Daarom ben ik bezig met een eigen, kapitalistische partij.’ Ook hiervoor voert Ramautarsing op dit moment gesprekken, onder andere met een ‘grote geldschieter’, waarvan hij de naam nog niet bekend wil maken.

En hoe staat het er ondertussen voor met de studie? Die moet wellicht even wachten. ‘Ik was eigenlijk van plan voor mijn master komend jaar naar Leuven te gaan, maar misschien moet ik dat een jaartje uitstellen,’ vertelt Ramautarsing. Het moge duidelijk zijn: ook in 2014 is de linkse kerk nog niet van hem af.