Mister Spinhuis was gisteravond terug in het Spinhuis. Terug op de plek waar hij tot voor kort vijf dagen per week kwam. 47 jaar lang. Totdat de UvA besloot het gebouw te sluiten. Dr. Bart van Heerikhuizen had in juli zijn sleutels ingeleverd bij de portier. ‘Hier kom ik nooit meer,’ had de ex-docent sociologie zichzelf wijs gemaakt. Donderdagavond was hij terug. Temidden van studenten sprak hij bij de heropening van de gekraakte common room van het Spinhuis.
Toen Van Heerikhuizen gisteravond arriveerde, was het net alsof er niets was gebeurd, de afgelopen maanden. Muziek, eten, groepjes pratende studenten: een typische donderdagavondborrel op het Spinhuis. Toch had Van Heerikhuizen even getwijfeld of hij wel moest komen. ‘Toen ik gevraagd werd om bij de heropening te spreken was mijn eerste reactie “ja, natuurlijk kom ik.” Maar daarna dacht ik, “Wat heb ik nou weer toegezegd?” Want als ik hier ga spreken associeer ik mij met de kraak.’
Don’t do stupid shit
De voormalig docent koos een middenweg. Hij lanceerde geen vurig betoog tegen het bestuur van de UvA en riep niet op tot een compromisloos verzet. Wel vertelde hij de studenten om zich netjes te gedragen. Hij parafraseerde een van Barack Obama’s lijfspreuken. ‘Don’t do stupid shit.’ Hij pleitte voor goed overleg met de ‘sympathieke Dymph van den Boom.’ De studenten moesten lachen. Ironisch bedoeld, nietwaar? ‘Nee, ze is echt aardig,’ maakte de voormalig docent duidelijk.
Een Herrschaftfreie Dialog
Maar vooral sprak Van Heerikhuizen lovend over de gekraakte common room. ‘De common room was iets bijzonders. Een plek waar docenten en studenten een waarlijk Herrschaftsfreie Dialog met elkaar konden voeren. Soms zat ik hier tot diep in de nacht met een stelletje studenten te praten.’
De populaire ex-docent riep de UvA op een vergelijkbare plek te creëren bij de nieuwe campus op het Roeterseiland. ‘Er moet een onvervalste common room komen, waar niet cateraar Eurest de baas is, maar waar studenten zelf de ciabatta caprese klaar maken. Waar een felle discussie niet rond half tien wordt onderbroken door de bewakingsdienst.’
Het applaus dat volgde moet hem vertrouwd in de oren hebben geklonken. Volgende week hoort hij het ongetwijfeld weer, als hij, in het Spinhuis, een eenmalig college geeft over Provo.
Hotel Spinhuis
Van Heerikhuizen liet na afloop nog eens zijn licht schijnen over de kraakkwestie. ‘Dit zijn aardige mensen. Ze willen leuke dingen organiseren. De UvA wilde hier toch anti-kraak? Nou dit is een soort anti-kraak. Maar we moeten geen illusies koesteren. Over een paar jaar is dit een appartementen-complex. Of een hotel.’
Update vrijdag 12 september 2014 16.25 uur
Naar eigen zeggen waren ze gisteren rustig aan het opruimen toen rond half één ’s nachts drie bewakers en twee bewakingshonden voor hun neus stonden. ‘Ik had een paar biertjes gedronken, dus ik schrok me een ongeluk toen ik die honden zag staan,’ vertelt Van Wouden. Hoewel het Spinhuis nog steeds bewaakt wordt, waren de drie mannen er sinds de bezetting nog niet gezien. Van Wouden: ‘Ze zeiden dat we naar binnen moesten en ons verder geen zorgen hoefden te maken. De honden zouden alleen bijten als ze daartoe een opdracht kregen.’
Volgens Van Wouden hebben de bewakers en honden de hele nacht wacht gehouden. ‘We hebben ons gisterenavond ingesloten en hoorden totdat we gingen slapen nog regelmatig honden rondsnuffelen. Vanochtend waren ze echter verdwenen,’ aldus Van Wouden. 'De vaste bewaker van het Spinhuis wist niets van deze actie.'
Datzelfde geldt voor de UvA. Woordvoerder Yasha Lange laat weten dat ze goede gesprekken voeren met de bezetters van het Spinhuis. ‘Gisteren is de rector zelfs langsgegaan en dan zouden we nu deze mensen eropaf sturen? Wij hebben hier niets mee te maken,’ zo vertelt Lange.
Op 14 september postten de krakers een foto van een busje van de 'hondengeleider'.
