Een halve eeuw na de Provo's werken HvA-studenten aan een wittefietsenplan voor e-bikes. Her en der voor het grijpen hangende elektrische fietsen zullen Amsterdammers er vaker toe verleiden de auto te laten staan, voorspelt Sid van Wijk.
Heus, de elektrische fiets wordt hip. ‘Nu denk je bij de elektrische fiets nog aan je oma, maar dat bejaardenbeeld is er straks helemaal uit,’ zegt Sid van Wijk (24). In 2018, en daar mikt de student technische bedrijfskunde van de HvA met zijn idee voor een wittefietsenplan voor e-bikes op, zullen ook jongeren zich senang voelen op de elektrische fiets.
Sid van Wijk
‘Maar ik denk ook aan werkend Amsterdam. Op de fiets ben je in de stad vaak al sneller dan met de auto, maar helemaal bezweet op een afspraak aankomen wil je ook niet.’ En door de snelheid van de e-bike kan die ook op langere ritten de vergelijking met andere vervoermiddelen goed doorstaan.
Vandaar zijn hoge verwachtingen van een netwerk van elektrische fietsen in de stad. Met andere techniekstudenten heeft hij al een prototype ontwikkeld voor deze ByeBike en een laadpaal. Voor het opladen hebben ze voor inductie gekozen, de draadloze techniek die de meeste mensen zullen kennen van hun elektrische tandenborstel. De e-bike wordt in een wit manchet geschoven, waarna het opladen vanzelf begint.
Smartphone
Bij het plan is verder een belangrijke rol weggelegd voor de smartphone, die nog meer mensen tegen die tijd op zak zullen hebben. ‘Je tikt het nummer van de fiets in en de ByeBike schiet van het slot.’ Via een app is te zien bij welke laadpaal een fiets te vinden is en hoe vol de accu is. ‘De smartphone is de sleutel van de fiets.’
De e-bike wordt steeds populairder. Inmiddels is één op de vijf nieuwe fietsen een elektrische. Maar Van Wijk rekent erop dat zeker in de grote stad de economie meer en meer gericht zal zijn op delen. ‘Nu is alles bezit maar dat slaat eigenlijk nergens op. In mijn generatie schaft niemand nog een auto aan.’
Daar komt bij dat zijn wittefietsenplan, net als de deelauto's van Greenwheels en Car2Go, ook veel ruimte kan schelen op straat. ‘Amsterdam is nu vol met auto's en vol met fietsen. Als je het gebruik gaat delen kan de stad er veel leger op worden. Met zo'n fiets kun je bijvoorbeeld naar de ring, om daar in de auto te stappen.’
Het plan voor de fietsen kwam op toen Van Wijk zich samen met andere studenten verdiepte in een fictieve opdracht van de gemeente voor het oplaadpunt van de toekomst. Na vijf maanden waren ze ervan overtuigd dat het plan voor de fietsen binnen enkele jaren technisch mogelijk is. Van Wijk werd daarna door deskundigen uit de begeleidingscommissie verzocht om het onderzoek voort te zetten aan de hand van de vraag of er ook een rendabel bedrijf in zit.
Dat onderzoek is nu in volle gang. Van Wijk denkt nu bijvoorbeeld aan een abonnementsprijs van 25 euro per jaar en 1 euro per halfuur, maar of hij daarmee uitkan moet nog blijken. Ook valt nog te bezien hoe de e-bikes gebruikt zullen worden: voor veel korte stukjes of over langere afstanden? En welke accu is daar dan het best op berekend?
Partners
Van Wijk knoopt daarom contacten aan met partners, zoals fietsenfabrikant Vanmoof en deskundigen van bijvoorbeeld netbeheerder Alliander. Ook heeft hij al met gemeenteraadslid Luud Schimmelpennink gesproken, de geestelijk vader van het wittefietsenplan uit de jaren zestig.
De openstaande vragen maken het plan voorlopig nog tot toekomstmuziek. Verwezenlijking ervan houdt hij tot 2018 niet voor mogelijk. En misschien blijkt gaandeweg Amsterdam toch niet de juiste plek om te beginnen. In veel buitenlandse steden is in navolging van Lyon en Parijs een commercieel wittefietsenplan succesvol, terwijl het in Amsterdam niet zover is gekomen. ‘Misschien is de conclusie wel dat het hier niet werkt omdat iedereen al een fiets heeft.’
Van Wijk heeft al nagedacht over vandalisme en diefstal, een kwetsbaar punt van het oorspronkelijke wittefietsenplan uit de jaren zestig. Via gps is de fiets altijd op te sporen en door een bijzonder ontwerp van Vanmoof is de fiets zelfs na overschilderen nog herkenbaar als witte fiets.
Hij houdt zich maar vast aan de bijval van Schimmelpennink, die zelf op 78-jarige leeftijd onvermoeibaar doorwerkt aan een vergelijkbaar plan. ‘Als híj denkt dat het een goed idee is, zegt dat wel iets.’
Tekst: Bart van Zoelen.
Heus, de elektrische fiets wordt hip. ‘Nu denk je bij de elektrische fiets nog aan je oma, maar dat bejaardenbeeld is er straks helemaal uit,’ zegt Sid van Wijk (24). In 2018, en daar mikt de student technische bedrijfskunde van de HvA met zijn idee voor een wittefietsenplan voor e-bikes op, zullen ook jongeren zich senang voelen op de elektrische fiets.
Sid van Wijk
‘Maar ik denk ook aan werkend Amsterdam. Op de fiets ben je in de stad vaak al sneller dan met de auto, maar helemaal bezweet op een afspraak aankomen wil je ook niet.’ En door de snelheid van de e-bike kan die ook op langere ritten de vergelijking met andere vervoermiddelen goed doorstaan.
Vandaar zijn hoge verwachtingen van een netwerk van elektrische fietsen in de stad. Met andere techniekstudenten heeft hij al een prototype ontwikkeld voor deze ByeBike en een laadpaal. Voor het opladen hebben ze voor inductie gekozen, de draadloze techniek die de meeste mensen zullen kennen van hun elektrische tandenborstel. De e-bike wordt in een wit manchet geschoven, waarna het opladen vanzelf begint.
Smartphone
Bij het plan is verder een belangrijke rol weggelegd voor de smartphone, die nog meer mensen tegen die tijd op zak zullen hebben. ‘Je tikt het nummer van de fiets in en de ByeBike schiet van het slot.’ Via een app is te zien bij welke laadpaal een fiets te vinden is en hoe vol de accu is. ‘De smartphone is de sleutel van de fiets.’
De e-bike wordt steeds populairder. Inmiddels is één op de vijf nieuwe fietsen een elektrische. Maar Van Wijk rekent erop dat zeker in de grote stad de economie meer en meer gericht zal zijn op delen. ‘Nu is alles bezit maar dat slaat eigenlijk nergens op. In mijn generatie schaft niemand nog een auto aan.’
Daar komt bij dat zijn wittefietsenplan, net als de deelauto's van Greenwheels en Car2Go, ook veel ruimte kan schelen op straat. ‘Amsterdam is nu vol met auto's en vol met fietsen. Als je het gebruik gaat delen kan de stad er veel leger op worden. Met zo'n fiets kun je bijvoorbeeld naar de ring, om daar in de auto te stappen.’
Het plan voor de fietsen kwam op toen Van Wijk zich samen met andere studenten verdiepte in een fictieve opdracht van de gemeente voor het oplaadpunt van de toekomst. Na vijf maanden waren ze ervan overtuigd dat het plan voor de fietsen binnen enkele jaren technisch mogelijk is. Van Wijk werd daarna door deskundigen uit de begeleidingscommissie verzocht om het onderzoek voort te zetten aan de hand van de vraag of er ook een rendabel bedrijf in zit.
Dat onderzoek is nu in volle gang. Van Wijk denkt nu bijvoorbeeld aan een abonnementsprijs van 25 euro per jaar en 1 euro per halfuur, maar of hij daarmee uitkan moet nog blijken. Ook valt nog te bezien hoe de e-bikes gebruikt zullen worden: voor veel korte stukjes of over langere afstanden? En welke accu is daar dan het best op berekend?
Partners
Van Wijk knoopt daarom contacten aan met partners, zoals fietsenfabrikant Vanmoof en deskundigen van bijvoorbeeld netbeheerder Alliander. Ook heeft hij al met gemeenteraadslid Luud Schimmelpennink gesproken, de geestelijk vader van het wittefietsenplan uit de jaren zestig.
De openstaande vragen maken het plan voorlopig nog tot toekomstmuziek. Verwezenlijking ervan houdt hij tot 2018 niet voor mogelijk. En misschien blijkt gaandeweg Amsterdam toch niet de juiste plek om te beginnen. In veel buitenlandse steden is in navolging van Lyon en Parijs een commercieel wittefietsenplan succesvol, terwijl het in Amsterdam niet zover is gekomen. ‘Misschien is de conclusie wel dat het hier niet werkt omdat iedereen al een fiets heeft.’
Van Wijk heeft al nagedacht over vandalisme en diefstal, een kwetsbaar punt van het oorspronkelijke wittefietsenplan uit de jaren zestig. Via gps is de fiets altijd op te sporen en door een bijzonder ontwerp van Vanmoof is de fiets zelfs na overschilderen nog herkenbaar als witte fiets.
Hij houdt zich maar vast aan de bijval van Schimmelpennink, die zelf op 78-jarige leeftijd onvermoeibaar doorwerkt aan een vergelijkbaar plan. ‘Als híj denkt dat het een goed idee is, zegt dat wel iets.’
Tekst: Bart van Zoelen.
