Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Veel verhalen zouden saai zijn zonder zijn aanwezigheid. De rebel. Hij is de breker van regels. De verstoorder van verstikkende harmonie. Het karakter dat elk excuus aangrijpt om de status quo te vernietigen. X-Men heeft Wolverine. Star Wars heeft Han Solo. Robin Hood heeft Robin Hood. En het Roeterseilandtoernooi, afgelopen vrijdag, had Pablo.

Vergane glorie
Het Roeterseilandtoernooi bestaat al sinds de jaren '50. 'Maar zoals vroeger wordt het nooit meer,' stellen oude mannetjes langs het veld bij TOS-Actief somber vast. Zij organiseren al decennia het voetbaltoernooi voor UvA-studenten én -medewerkers. 'Vroeger kon je de rivaliteit proeven. Toen waren faculteiten nog werelden op zich. Met een eigen gebouw. Professoren en studenten voelden zich verbonden en voetbalden gezamenlijk tegen de andere faculteiten. De natuurkundigen tegen de scheikundigen bijvoorbeeld,' blikt mede-organisator Ton Meulemans (64) terug.

Van die rivaliteiten is niets over. Studenten en medewerkers leven in gescheiden werelden. Van hoogleraren is al jaren niets meer vernomen op het Roeterseilandtoernooi. De (ex-)studenten die een balletje komen trappen doen het voor de lol, niet voor de eer van hun faculteit. De sfeer is gemoedelijk. Het vuur van het Roeterseilandtoernooi is al jaren dovende.

'Fucking Nazis!'
Gelukkig was daar vrijdag Pablo (32). Een kleine, kale, driftige socioloog uit Barcelona, en vrijdag de vedette van een team vol lange, kalme, Nederlandse fysici. Met zijn acties en energie domineert hij het spel en met zijn goals beslist hij wedstrijden. Zoals in de kraker tegen het favoriete Lokomotiv Seedorf.

Voetbaldef3

 

Maar Pablo heeft ook een schaduwkant. Na een opstootje komt hij van de zijkant aanhollen. Hij mengt zich vol overgave in een al gesuste situatie. 'Fucking nazis!’ schreeuwt hij luidkeels terwijl hij staat te duwen en trekken. Het blijkt een voorproefje.

De volgende wedstrijd wordt Pablo voortdurend uitgejouwd door de nu toekijkende 'nazi's'. Pablo scoort en rent provocerend naar het publiek. Wijsvinger op de lippen. En daarna gooit hij er wat complimenten uit. 'You are all fucking mentally retarded!' De fans reageren woedend. De rivaliteit lijkt terug op het Roeterseiland.

Maar de scheidsrechter stuurt de Catalaan het veld uit. Zijn criticasters joelen. Pablo steekt zijn middelvinger op, maakt nog wat gebaren over piemelgrootte en beent het veld af. De rest van het publiek vermaakt zich kostelijk. Dat zal hem leren.

In de finale, tegen de conciërges van de UvA, is Pablo terug. Met een prima optreden helpt hij zijn team aan de overwinning. Het wordt 4-2. Blij oogt de speler van het toernooi allerminst. Terwijl zijn ploeggenoten vrolijk het veld aflopen zoekt Pablo de confrontatie. Met de scheidsrechter dit keer. Die had slecht gefloten, vond hij.

Zijn teamgenoten manen hem tot kalmte. 'Come on man, we've won.' Maar Pablo is niet kalm. 'This referee should've done his job. I have the right to tell him that. But whatever, I'm done in Amsterdam any way. I'm moving to Italy soon. Where? Sorry, I only give my address to girls.'
Lees meer over