Docenten politicologie met een tijdelijke aanstelling krijgen een deel van de scripties die zij begeleiden per stuk uitbetaald, nadat de scriptie is ingeleverd. Wanneer de scriptie niet af komt krijgen de docenten geen vergoeding voor de uren die ze in de begeleiding hebben geïnvesteerd.
Deze constructie zorgt ervoor dat docenten voor hun inkomen deels afhankelijk zijn van het presteren van de student. Frank (gefingeerde naam), docent bij politicologie, ervaart de druk om studenten binnenboord te houden. ‘Ik heb het gevoel dat ik niet alleen docent moet zijn, maar ook vader en psycholoog. Ik geef studenten mijn mobiele nummer en zeg dat ze me altijd kunnen bellen als ze in de knoop zitten. Ook in de weekenden.’
In strijd met cao
De docenten krijgen bovendien slechts een beperkt aantal uren gegarandeerd in een ‘basiscontract’, een contract voor een kleine parttime aanstelling van bijvoorbeeld 0,5 fte. Uren die ze – in overleg met hun leidinggevenden – in de praktijk extra werken, krijgen zij niet vergoed bij zwangerschapsverlof of ziekteverzuim. Volgens Aart Waterman, als jurist betrokken bij de vakbond Abvakabo, is dat ‘chronisch inroosteren van overwerk’ en in strijd met de landelijke cao.
Pieter van Leeuwen, hoofd personeel & organisatie bij de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen (FMG), meent daarentegen dat de constructie niet in strijd is met de cao. Daarnaast vindt hij dat de onzekere situatie voor docenten niet door de universiteit wordt veroorzaakt, maar de doorwerking is van landelijk beleid. ‘Als universiteit lopen wij ook risico’s. We moeten wel geld hebben om docenten mee te kunnen betalen en dat krijgen we alleen binnen wanneer onze studenten afstuderen. Betaling naar prestatie zul je dus meer en meer gaan zien op de universiteit.’
Lees Folia Magazine van deze week voor het volledige verhaal.
Deze constructie zorgt ervoor dat docenten voor hun inkomen deels afhankelijk zijn van het presteren van de student. Frank (gefingeerde naam), docent bij politicologie, ervaart de druk om studenten binnenboord te houden. ‘Ik heb het gevoel dat ik niet alleen docent moet zijn, maar ook vader en psycholoog. Ik geef studenten mijn mobiele nummer en zeg dat ze me altijd kunnen bellen als ze in de knoop zitten. Ook in de weekenden.’
In strijd met cao
De docenten krijgen bovendien slechts een beperkt aantal uren gegarandeerd in een ‘basiscontract’, een contract voor een kleine parttime aanstelling van bijvoorbeeld 0,5 fte. Uren die ze – in overleg met hun leidinggevenden – in de praktijk extra werken, krijgen zij niet vergoed bij zwangerschapsverlof of ziekteverzuim. Volgens Aart Waterman, als jurist betrokken bij de vakbond Abvakabo, is dat ‘chronisch inroosteren van overwerk’ en in strijd met de landelijke cao.
Pieter van Leeuwen, hoofd personeel & organisatie bij de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen (FMG), meent daarentegen dat de constructie niet in strijd is met de cao. Daarnaast vindt hij dat de onzekere situatie voor docenten niet door de universiteit wordt veroorzaakt, maar de doorwerking is van landelijk beleid. ‘Als universiteit lopen wij ook risico’s. We moeten wel geld hebben om docenten mee te kunnen betalen en dat krijgen we alleen binnen wanneer onze studenten afstuderen. Betaling naar prestatie zul je dus meer en meer gaan zien op de universiteit.’
Lees Folia Magazine van deze week voor het volledige verhaal.
