Een vliegende start. Dat is de naam van de nieuwe tweedaagse scholing die medezeggenschappers van de Hogeschool van Amsterdam deze week volgen voor zij vanaf volgende week hun collega’s of studenten mogen vertegenwoordigen. Twee dagen met onderhandeltrainingen en vergadersimulaties moeten de medezeggenschappers voorzien van een aantal vaardigheden en kwaliteiten die zij volgens de centrale medezeggenschapsraad (CMR) en het college van bestuur moeten bezitten.
Na binnenkomst woensdag bespreken de acht kersverse medezeggenschappers een brief van rector Huib de Jong. Daarin kaart hij vier onderwerpen aan die naar zijn mening belangrijk zullen zijn het komende jaar: het opzetten van een Community College, het versterken van de binding met studenten, internationalisering en het versterken van de relatie tussen onderwijs en onderzoek.
'Wat moet dat kosten?'
Het octet splitst zich op in twee groepen die beiden met twee onderwerpen aan de slag gaan. Al gauw vliegen vragen als ‘Maar wat is het probleem dat ze hiermee willen oplossen?’ en ‘Wat moet dat kosten?’ over tafel. Er worden echter ook kritischere kanttekeningen plaatst bij de plannen. ‘Hoe wil het college immers waarborgen dat de toename van het aantal contacturen geen nutteloze uren oplevert?,’ vraagt een medezeggenschapper zich af. ‘En is dat niet gewoon een codewoord voor iets anders dat ie bedoelt?’ voegt hij er later argwanend aan toe.
Hoewel het een simulatie is, zijn de voorbereidingen vooraf serieus. Als het moment voor Huib de Jong aangebroken is om ten tonele te verschijnen, lijken de meesten echter toch een toontje lager te zingen. Hij lijkt ze direct in te pakken met een charmant ‘zeg maar Huib’ en wanneer hij iets later ‘Ik wil hier nog wel iets zeggen, als dat mag natuurlijk, meneer de voorzitter,’ tegen een aanstaand MR-lid zegt, moet deze bijna blozen. Er worden wel kritische vragen gesteld, maar achteraf zuchten de aankomende MR-leden ‘toch wel lastig, hè. Het is wel de rector die ineens tegenover je zit.’
Een stevige visie
Tijdens de nabeschouwing door voormalig CMR-voorzitter Sebas Veeke wijst hij de nieuwe MR-leden moeiteloos op de trucjes van De Jong. ‘Hij gebruikt zijn eigen studiecarrière als voorbeeld, terwijl die misschien wel helemaal niet representatief is en geen basis voor beleid zou mogen zijn,’ legt Veeke uit. ‘Wanneer er over De Lax wordt gesproken, weet hij zich er ook fijntjes onderuit te wurmen,' vervolgt Veeke. 'Het college van bestuur heeft die kroeg zelf gesloten en de rector zegt nu dat er wordt gekeken naar de ontwikkeling van de Amstelcampus en of een café daarin een plek kan hebben. Op zulke zaken moet je beter doorvragen.'
De belangrijkste les die hij meegeeft is dat je het informatietekort ten opzichte van bestuurders als medezeggenschap nooit kunt wegnemen. ‘Zij hebben tachtig beleidsmedewerkers, terwijl jullie één griffier hebben. Als je wilt winnen moet je het hebben van strategieën. Of van visie. Als je als raad een stevige visie hebt en daar al je voorstellen aan toetst, kun je het ze heel moeilijk maken.’
Vliegende Start werd georganiseerd door de CMR, de HvA Academie en Trainingen op Maat.
Na binnenkomst woensdag bespreken de acht kersverse medezeggenschappers een brief van rector Huib de Jong. Daarin kaart hij vier onderwerpen aan die naar zijn mening belangrijk zullen zijn het komende jaar: het opzetten van een Community College, het versterken van de binding met studenten, internationalisering en het versterken van de relatie tussen onderwijs en onderzoek.
'Wat moet dat kosten?'
Het octet splitst zich op in twee groepen die beiden met twee onderwerpen aan de slag gaan. Al gauw vliegen vragen als ‘Maar wat is het probleem dat ze hiermee willen oplossen?’ en ‘Wat moet dat kosten?’ over tafel. Er worden echter ook kritischere kanttekeningen plaatst bij de plannen. ‘Hoe wil het college immers waarborgen dat de toename van het aantal contacturen geen nutteloze uren oplevert?,’ vraagt een medezeggenschapper zich af. ‘En is dat niet gewoon een codewoord voor iets anders dat ie bedoelt?’ voegt hij er later argwanend aan toe.
Hoewel het een simulatie is, zijn de voorbereidingen vooraf serieus. Als het moment voor Huib de Jong aangebroken is om ten tonele te verschijnen, lijken de meesten echter toch een toontje lager te zingen. Hij lijkt ze direct in te pakken met een charmant ‘zeg maar Huib’ en wanneer hij iets later ‘Ik wil hier nog wel iets zeggen, als dat mag natuurlijk, meneer de voorzitter,’ tegen een aanstaand MR-lid zegt, moet deze bijna blozen. Er worden wel kritische vragen gesteld, maar achteraf zuchten de aankomende MR-leden ‘toch wel lastig, hè. Het is wel de rector die ineens tegenover je zit.’
Een stevige visie
Tijdens de nabeschouwing door voormalig CMR-voorzitter Sebas Veeke wijst hij de nieuwe MR-leden moeiteloos op de trucjes van De Jong. ‘Hij gebruikt zijn eigen studiecarrière als voorbeeld, terwijl die misschien wel helemaal niet representatief is en geen basis voor beleid zou mogen zijn,’ legt Veeke uit. ‘Wanneer er over De Lax wordt gesproken, weet hij zich er ook fijntjes onderuit te wurmen,' vervolgt Veeke. 'Het college van bestuur heeft die kroeg zelf gesloten en de rector zegt nu dat er wordt gekeken naar de ontwikkeling van de Amstelcampus en of een café daarin een plek kan hebben. Op zulke zaken moet je beter doorvragen.'
De belangrijkste les die hij meegeeft is dat je het informatietekort ten opzichte van bestuurders als medezeggenschap nooit kunt wegnemen. ‘Zij hebben tachtig beleidsmedewerkers, terwijl jullie één griffier hebben. Als je wilt winnen moet je het hebben van strategieën. Of van visie. Als je als raad een stevige visie hebt en daar al je voorstellen aan toetst, kun je het ze heel moeilijk maken.’
Vliegende Start werd georganiseerd door de CMR, de HvA Academie en Trainingen op Maat.
