Wat wil de student? Het blijft een groot mysterie. Misschien nog wel neteliger is de vraag: moet de student wel kiezen wat hij wil? ‘Kiezen voor de arbeidsmarkt van morgen?’ is de centrale kwestie waarover 450 decanen zich vandaag bogen, op het 25ste Nationale Decanensymposium van de HvA en UvA.
Voorzitter van het College van Bestuur Louise Gunning opent met een lofzang op de decaan. Studeren wordt duurder, studie-uitval moeilijker te permitteren. ‘Het dwingt onderwijsinstellingen als de UvA en de HvA tot het ontwikkelen van goede studiekeuzewijzers en voorbereidende activiteiten.’
Een gesproken column van schrijfster Marian Donner verzet na twee sprekers met veel cijfers over werkloosheid en uitval de zinnen. Het leven komt tussendoor, betoogt Donner, die zelf begon met rechten, en zes geesteswetenschappen verder afstudeerde als psycholoog. ‘Als ik het over mocht doen, zou ik zeker zes ándere studies hebben gekozen’, grapt ze. Maar haar pleidooi om de leerling vooral te ontlasten van het enorme verantwoordelijkheidsgevoel van keuzes is niet minder doeltreffend – getuige een lang applaus van de decanen.
https://twitter.com/loopbaanregie/status/512532535587639296
Wat meer tijd
En wat wil de decaan eigenlijk? ‘Deze dag motiveert ons. Die onderzoeken zijn goed, al zal ik leerlingen niet op basis van trends voor de komende vier jaar ergens op af sturen’, zegt Anna Vermeiden van het Amsterdamse Cygnus Gymnasium bij de koffie met miniquiche. ‘Mijn steen des aanstoots is dat LOB steeds meer wordt opgetuigd, omdat studie-uitval geld kost. Maar over de enorme financiële druk op de middelbare scholen hoor je niets.’ Dave Kuijpers van het Hubertuscollege in Roosendaal deelt de frustratie. ‘Ik hoor hier hoe belangrijk LOB is, maar als ik van mijn baas twee tienden van mijn uren mag besteden aan het decanaat, op 1400 leerlingen, is dat wat zwaar.’
Gedurende de rest van de dag laten sprekers in het midden of de arbeidsmarkt, levensgeluk of geestesrust, ouders, decaan of puber centraal moet staan bij een studiekeuze. Dagvoorzitter en HvA-hoofd communicatie Paul Helbing legt uit: 'Het is geen politiek symposium en we willen geen eenduidige conclusies trekken.'
Die balans lijkt te werken; na vier intensieve uren kunnen de decanen uit een bron van uiteenlopende meningen en benaderingen putten – en aan de lunch. ‘Moet ik een leerling in een bepaalde richting sturen? Mijn interpretatie, na vandaag, is dat ik het niet moet doen’, zegt decaan Kuijpers uit Roosendaal. ‘Ik informeer, maar ik denk niet dat mijn invloed erg groot is. Ach, en je zag het aan die schrijfster: met zes studies kun je ook goed terecht komen.’
Voorzitter van het College van Bestuur Louise Gunning opent met een lofzang op de decaan. Studeren wordt duurder, studie-uitval moeilijker te permitteren. ‘Het dwingt onderwijsinstellingen als de UvA en de HvA tot het ontwikkelen van goede studiekeuzewijzers en voorbereidende activiteiten.’
Een gesproken column van schrijfster Marian Donner verzet na twee sprekers met veel cijfers over werkloosheid en uitval de zinnen. Het leven komt tussendoor, betoogt Donner, die zelf begon met rechten, en zes geesteswetenschappen verder afstudeerde als psycholoog. ‘Als ik het over mocht doen, zou ik zeker zes ándere studies hebben gekozen’, grapt ze. Maar haar pleidooi om de leerling vooral te ontlasten van het enorme verantwoordelijkheidsgevoel van keuzes is niet minder doeltreffend – getuige een lang applaus van de decanen.
https://twitter.com/loopbaanregie/status/512532535587639296
Wat meer tijd
En wat wil de decaan eigenlijk? ‘Deze dag motiveert ons. Die onderzoeken zijn goed, al zal ik leerlingen niet op basis van trends voor de komende vier jaar ergens op af sturen’, zegt Anna Vermeiden van het Amsterdamse Cygnus Gymnasium bij de koffie met miniquiche. ‘Mijn steen des aanstoots is dat LOB steeds meer wordt opgetuigd, omdat studie-uitval geld kost. Maar over de enorme financiële druk op de middelbare scholen hoor je niets.’ Dave Kuijpers van het Hubertuscollege in Roosendaal deelt de frustratie. ‘Ik hoor hier hoe belangrijk LOB is, maar als ik van mijn baas twee tienden van mijn uren mag besteden aan het decanaat, op 1400 leerlingen, is dat wat zwaar.’
Gedurende de rest van de dag laten sprekers in het midden of de arbeidsmarkt, levensgeluk of geestesrust, ouders, decaan of puber centraal moet staan bij een studiekeuze. Dagvoorzitter en HvA-hoofd communicatie Paul Helbing legt uit: 'Het is geen politiek symposium en we willen geen eenduidige conclusies trekken.'
Die balans lijkt te werken; na vier intensieve uren kunnen de decanen uit een bron van uiteenlopende meningen en benaderingen putten – en aan de lunch. ‘Moet ik een leerling in een bepaalde richting sturen? Mijn interpretatie, na vandaag, is dat ik het niet moet doen’, zegt decaan Kuijpers uit Roosendaal. ‘Ik informeer, maar ik denk niet dat mijn invloed erg groot is. Ach, en je zag het aan die schrijfster: met zes studies kun je ook goed terecht komen.’
