Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Stephan Vegelien
opinie

‘UvA-bestuur, waar blijft jullie protest?’

Thijs Eigenraam,
25 mei 2018 - 14:09

Het College van Bestuur moet veel eenduidiger protesteren tegen de doelmatigheidskorting, vindt filosofiestudent Thijs Eigenraam. ‘Het inrichten van onderwijs met minder geld en het voorop zetten van hoge kwaliteit gaan niet samen.’

Je krijgt niet elke dag de kans krijgt om een blik te werpen in de bubbel waarin het bestuur van onze universiteit zich bevindt. Het interview met Geert ten Dam en Karen Maex geeft ons deze mogelijkheid. Het blijkt een wereld die uit paradoxen bestaat: enerzijds is de doelmatigheidskorting 183 miljoen ‘heel erg’ en zelfs ‘desastreus’, maar tegelijkertijd ‘heerst er goede spirit’ en wordt er ‘veel gelachen’ door decanen en het CvB.

 

Dat is een schril contrast met de Night of Protest die afgelopen dinsdag plaatsvond op de Oudemanhuispoort, waar vierhonderd studenten samen met docenten hebben laten horen dat zij zich boos maken over de bezuinigingen en het beleid dat gevoerd wordt. In de volle zaal hing veel energie en boze verontwaardiging, maar vooral het besef dat de teloorgang van ons onderwijs een ernstige zaak is en niet iets om lacherig over te doen.

‘Op de Night of Protest werd één ding heel duidelijk: het is onmogelijk deze bezuiniging van 183 miljoen uit te voeren, zonder dat er kwaliteit verloren gaat’

Verlies van kwaliteit

Het blijft echter niet bij een contrast in sfeer. Op de Night of Protest werd één ding heel duidelijk: het is onmogelijk deze bezuiniging van 183 miljoen uit te voeren, zonder dat er kwaliteit verloren gaat. Dit blijkt uit de bezuinigingen die al zijn uitgevoerd en de voorstellen die door het bestuur voor de volgende ronde zijn voorgelegd. Kleine studies zijn samengeperst onder ‘brede labels’ en zijn niet meer dan een ‘track’ in plaats van een volwaardige studie. Docenten zijn door de vacaturestop voor werkgroepen van 35 studenten gezet. Doordat alleen ‘cruciale’ vakken behouden blijven, wordt het onmogelijk gemaakt de diversiteit van curricula uit te breiden. Dit waren de zorgen die geuit werden op de Night of Protest.

 

Het spreekt voor zich dat elk van deze maatregelen afzonderlijk al schade doet aan de kwaliteit van de universiteit, laat staan dat kwaliteit gewaarborgd wordt als er meerdere doorgevoerd worden.

 

Kwaliteit kost geld

In het interview van twee dagen geleden, opvallend genoeg de dag nadat de Night of Protest plaatsvond, stelt Geert ten Dam precies het tegenovergestelde: in Nederland leveren universiteiten ‘topkwaliteit voor een lage prijs’. Dergelijke uitspraken horen we vaker in de politiek, het is immers hoe iedereen het liefst zou willen dat problemen opgelost worden. Zonder middelen toch alles op hoog niveau houden. Maar zodra het erop aankomt, blijkt het keer op keer niet zo te werken. Als we naar de bezuinigingsmaatregelen kijken zoals ze op tafel liggen, moeten we wel concluderen dat ze stuk voor stuk afbreuk doen aan de kwaliteit van onderwijs. Het verdwijnen van specialismen en zelfs hele studies is toch moeilijk ‘een lage prijs’ voor ‘topkwaliteit’ te noemen.

‘Voor de gemeenschap zijn alleen woorden niet meer genoeg’

Aan het eind van het interview wordt de paradoxale opvatting van het bestuur verder uitgelicht. Wanneer de achteruitgang van het onderwijs namelijk wordt aangekaart, antwoordt Maex: ‘Kijk, als het geld er niet is, dan is dat een harde randvoorwaarde. Maar je moet altijd de kwaliteit van het onderwijs voorop zetten en kijken op welke manier je het wel kan inrichten.’ Het spreekt voor zich dat voor een hoge kwaliteit onderwijs geld nodig is. Maar het inrichten van onderwijs met minder geld en het voorop zetten van hoge kwaliteit gaan niet samen. Óf het geld wordt voorop gezet, óf de kwaliteit wordt voorop gezet. Uit het beleid dat gevoerd wordt, blijkt telkens dat het eerste het geval is. De boodschap dat het bestuur ook de kwaliteit voorop stelt, lijkt slechts herhaald te worden om de gemeenschap te vriend te houden.

 

Niet alleen woorden
Ondertussen lijkt er een kloof te zijn ontstaan tussen het bestuur en de academische gemeenschap van docenten en studenten. Voor de gemeenschap zijn alleen woorden namelijk niet meer genoeg. Behalve de Night of Protest afgelopen dinsdag in de Oudemanhuispoort, is op Roeterseiland ook al geprotesteerd tegen het verdwijnen van DIA en op 8 juni is alweer de volgende demonstratie van Humanities Rally, NU! en Asva Studentenunie.

 

De illusie dat de UvA zich in ‘rustig vaarwater’ bevindt, is een tijd in stand gehouden doordat alle gesprekken over het bezuinigingsbeleid achter gesloten deuren is gehouden. Deze deuren zijn op de Night of Protest opengebroken. Door de straat op te gaan en onze stem uit volle borst te laten horen, laten studenten en docenten zien dat zij de kwaliteit van onderwijs onbetwist voorop hebben staan. Het is aan het bestuur de verantwoordelijkheid en het lef te hebben hier ook met zowel woord als daad stelling in te nemen. Want een universiteit die geleid wordt door mensen die niet opkomen voor de waarde die zij in handen hebben, dát is desastreus.

 

Thijs Eigenraam is student filosofie aan de UvA en betrokken bij Humanities Rally.