Op z'n Duits | Een verkrachting verwerk je niet in de rechtszaal
Het was een hardnekkige verzuchting tijdens het #metoo-protest: aangifte doen van seksueel misbruik is moeilijk. De politie zou zaken niet aannemen en als slachtoffer word je door de mangel gehaald. Die grief was ook meteen een legitimatie van de beweging. Naming & shaming is meer geoorloofd als justitie faalt.
We zagen het bijvoorbeeld in de aanklacht van Jelle Brandt Corstius. Hij beschuldigde niet alleen zijn verkrachter op de voorpagina van Trouw, maar hij klaagde ook dat hij geen andere keus had omdat de zaak verjaard zou zijn. Inmiddels heeft Brandt Corstius toch aangifte gedaan en is vermeend dader Gijs van Dam in de tegenaanval gegaan.
Het is een betreurenswaardig mediacircus waar niet alleen de betrokkenen geen baat bij hebben, maar ook alle andere mensen die te maken hebben gehad met seksueel geweld. De kwestie versterkt immers het beeld dat je nergens terecht kunt behalve bij de media en dat is onjuist. Een verkrachting is veel meer dan een juridische kwestie en verwerking vraagt meer dan het winnen van een rechtszaak.
Elke regio in Nederland heeft een Centrum Seksueel Geweld (CSG). Er is er dus altijd een bij je in de buurt, uiteraard ook in Amsterdam. Eigenlijk zou deze column kunnen bestaan uit alleen een URL en het telefoonnummer 0800-0188. Maar omdat het doel van dit schrijven is om de bekendheid van de centra te vergroten vóórdat de lezer in nood zit, schrijf ik het toch even uit.
De centra ontstonden in 2012 omdat hulp aan slachtoffers voorheen versnipperd was en zij vaak lang wachtten met zoeken naar bijstand. In de communicatie stelt de website het daarom centraal dat slachtoffers zich zo snel mogelijk melden: binnen een week. Dat heeft niet zozeer te maken met het verzamelen van bewijslast als wel met het verlenen van acute hulp. Die is zowel medisch als psychisch: je kunt verwondingen hebben, een zwangerschaps- en soa-test nodig hebben en baat hebben bij steun van een professional vanwege stress of schaamte.
Je wordt ontvangen door een verpleegkundige, die vervolgens de hele tijd bij je blijft. Alles is erop gericht om je niet vaker dan nodig je verhaal te laten vertellen. De politie wordt alleen ingeschakeld als jij dat wilt. Bovendien is het fijn om de keuze daarvoor te bespreken met zorgzame, getrainde mensen die er speciaal voor jou zijn.
Ook als je langer dan een week geleden slachtoffer bent geworden van seksueel geweld kun je terecht bij een CSG. Als je twijfelt of ze iets voor je kunnen betekenen: bel gewoon! Dat kan anoniem en vrijblijvend.
De centra zijn goed vindbaar maar nog weinig bekend. Vertel er dus iemand over als je het weer eens over JBC, #metoo of seksueel geweld hebt. Een ervaring met aanranding of verkrachting is verschrikkelijk, die onnodig erger wordt als het slachtoffer er niets over zegt.
Linda Duits (1976) is een ‘weggelopen wetenschapper’ en gespecialiseerd in populaire cultuur, vooral op het gebied van gender, seksualiteit en jongeren.
