De UvA heeft gefaald in de communicatie rond de verhuizing van de Faculteit Maatschappij- en Gedragswetenschappen (FMG) naar het Roeterseiland. Dat concludeert het Asva Onderzoeksbureau in een onderzoek naar de kwestie. Collegelid Hans Amman steekt de hand in eigen boezem: 'Het had beter gemoeten. Bij nieuwe verhuizingen gaan wij ons stinkende best doen dit te verbeteren.'
Lange tijd was er veel onduidelijk over de verhuizing naar het REC voor de studenten en medewerkers van de FMG. Waar zou bijvoorbeeld welke studievereniging komen, en zou er weer een common room zijn, net als in het Spinhuis? Uit een enquête onder 260 studenten van verschillende opleidingen en daaropvolgende interviews met medewerkers, bestuurders en studentenvertegenwoordigers blijkt dat een groot deel van de betrokkenen ontevreden is over de communicatie rond de verhuizing.
Van de 260 studenten geven er maar liefst 194 aan niet goed geïnformeerd te zijn over de verhuizing van hun studie. De schuld hiervan leggen zij vooral bij de universiteit. De studenten hebben het gevoel dat er wel gecommuniceerd werd vanuit de studievereniging, maar niet actief door de UvA, via de officiële kanalen. Maar die studieverenigingen konden lang niet alles uitleggen en bovendien werden afspraken en data constant veranderd, als gevolg van organisatorische wijzigingen - zoals vertraging door aannemers. 'Wij wisten op een gegeven moment niet of we gingen verhuizen en wanneer,' vertelt een student aan het Onderzoeksbureau.
De UvA had vooral veel had kunnen winnen door in te zetten op face to face-communicatie. Mensen van de afdeling vastgoed hadden studenten met enige regelmaat op de hoogte moeten stellen van de ontwikkelingen rond de verhuizing, stelt Amman. IJsbrand Wildeman, voorzitter van de faculteitsvereniging FMG zegt dat verenigingen zich niet serieus genomen voelden. 'Als één vereniging lijk je tegenover de UvA niet belangrijk genoeg. Je krijgt regelmatig "komt goed" en "maak je geen zorgen" te horen. Vandaar dat REC de Verhuizing ook zo aansloeg.' Samen sta je immers sterk.
Amman erkent dat de UvA gefaald heeft in de communicatie, en dat de verantwoordelijkheid hiervoor lag bij UvA en niet bij studieverenigingen. Toch was van kwade opzet geen sprake. 'Het is echt niet de bedoeling geweest om studenten een oor aan te naaien. Soms veranderen dingen, en soms kunnen wij het antwoord op vragen van studenten echt niet geven.
Veel studieverenigingen zijn ook nu nog ontevreden over de huisvesting van hun verenigingen.
Lange tijd was er veel onduidelijk over de verhuizing naar het REC voor de studenten en medewerkers van de FMG. Waar zou bijvoorbeeld welke studievereniging komen, en zou er weer een common room zijn, net als in het Spinhuis? Uit een enquête onder 260 studenten van verschillende opleidingen en daaropvolgende interviews met medewerkers, bestuurders en studentenvertegenwoordigers blijkt dat een groot deel van de betrokkenen ontevreden is over de communicatie rond de verhuizing.
Van de 260 studenten geven er maar liefst 194 aan niet goed geïnformeerd te zijn over de verhuizing van hun studie. De schuld hiervan leggen zij vooral bij de universiteit. De studenten hebben het gevoel dat er wel gecommuniceerd werd vanuit de studievereniging, maar niet actief door de UvA, via de officiële kanalen. Maar die studieverenigingen konden lang niet alles uitleggen en bovendien werden afspraken en data constant veranderd, als gevolg van organisatorische wijzigingen - zoals vertraging door aannemers. 'Wij wisten op een gegeven moment niet of we gingen verhuizen en wanneer,' vertelt een student aan het Onderzoeksbureau.
De UvA had vooral veel had kunnen winnen door in te zetten op face to face-communicatie. Mensen van de afdeling vastgoed hadden studenten met enige regelmaat op de hoogte moeten stellen van de ontwikkelingen rond de verhuizing, stelt Amman. IJsbrand Wildeman, voorzitter van de faculteitsvereniging FMG zegt dat verenigingen zich niet serieus genomen voelden. 'Als één vereniging lijk je tegenover de UvA niet belangrijk genoeg. Je krijgt regelmatig "komt goed" en "maak je geen zorgen" te horen. Vandaar dat REC de Verhuizing ook zo aansloeg.' Samen sta je immers sterk.
Amman erkent dat de UvA gefaald heeft in de communicatie, en dat de verantwoordelijkheid hiervoor lag bij UvA en niet bij studieverenigingen. Toch was van kwade opzet geen sprake. 'Het is echt niet de bedoeling geweest om studenten een oor aan te naaien. Soms veranderen dingen, en soms kunnen wij het antwoord op vragen van studenten echt niet geven.
Veel studieverenigingen zijn ook nu nog ontevreden over de huisvesting van hun verenigingen.
