Hij was blij met de verhuizing, maar vond het tegelijkertijd behoorlijk spannend. Dat zei Sjoerd Jans, directeur van Crea, het cultureel studentencentrum van de UvA en de HvA, vorig jaar in een interview met Folia Web. De vertrouwde maar bouwvallige panden aan het Binnengasthuisterrein werden vervangen voor een nagelnieuw onderkomen op Roeterseiland. Een jaar later, met de verhuizing inmiddels achter de rug, spreken we hem weer.
Hoe verliep de verhuizing?
‘Laat ik het zo zeggen: we hebben het overleefd, maar het was een helse klus. In de twintig jaar dat Crea gevestigd was aan het Binnengasthuisterrein zijn er ongelooflijk veel spullen verzameld, waar niemand ooit meer naar had omgekeken. Die zijn allemaal door onze handen gegaan. Je verkijkt je erop hoe veel werk dat is. Eigenlijk heb ik pas nu het gevoel dat het stof een beetje is neergedaald. Toch is het – terugkijkend – allemaal nog redelijk succesvol verlopen. Vooral dankzij collega's, die hebben ontzettend hard gewerkt.’
Sjoerd Jans
Waarom duurde het zo lang?
‘Kijk, als die verhuizing van A naar B achter de rug is, dan ben je er nog niet. Dan blijken er ineens allerlei zaken toch niet zo goed te functioneren als je van tevoren had bedacht. Dat een ruimte uiteindelijk toch minder geschikt blijkt voor een atelier, bijvoorbeeld. En dan zijn er nog de kleine dingen. De temperatuurhuishouding is nog niet optimaal, om maar wat te noemen. Sommige plekken zijn moeilijk warm te krijgen. En het licht hier werkt op sensoren: als iedereen in een cursus stil zit, valt de verlichting soms ineens uit.'
Vorig jaar sprak u uw zorgen uit over de bouwwerkzaamheden op het Roeterseiland. Waren die zorgen terecht?
‘Ja, dat is ons erg tegengevallen. Om te beginnen zijn we niet goed vindbaar. De eerste weken begonnen onze activiteiten ruim een kwartier later, omdat niemand het gebouw kon vinden. Als je het eenmaal weet is het niet moeilijk meer, maar regelmatig horen we nog van nieuwe bezoekers wat een zoektocht het was. En dan is er natuurlijk de geluidsoverlast van de sloopwerkzaamheden. Als ik ’s avonds op mijn fiets naar huis stap, kan ik vaak een dikke laag stof van mijn zadel halen. We zien ook een terugloop in het aantal inschrijvingen, vooral bij Geesteswetenschappen. Daar zitten we nu toch een eind vandaan. Het is een fantastische plek, maar pas in 2015 is het zoals het bedacht en bedoeld is.’
Mist u het Binnengasthuisterrein wel eens?
‘Eerlijk antwoord? Nee, helemaal niet. Die gebouwen hadden zo veel makken. We zitten hier heel goed: het café is een succes, we hebben goed contact met de andere culturele instellingen in de buurt en het campusgebied maakt het tot een levendige plek. We hebben nog even een lange adem nodig, maar als het eenmaal zo ver is denk ik dat we kunnen spreken van een geslaagde operatie.’
Bekijk ook het filmpje dat Folia TV vorig jaar maakte over de verhuizing.
Hoe verliep de verhuizing?
‘Laat ik het zo zeggen: we hebben het overleefd, maar het was een helse klus. In de twintig jaar dat Crea gevestigd was aan het Binnengasthuisterrein zijn er ongelooflijk veel spullen verzameld, waar niemand ooit meer naar had omgekeken. Die zijn allemaal door onze handen gegaan. Je verkijkt je erop hoe veel werk dat is. Eigenlijk heb ik pas nu het gevoel dat het stof een beetje is neergedaald. Toch is het – terugkijkend – allemaal nog redelijk succesvol verlopen. Vooral dankzij collega's, die hebben ontzettend hard gewerkt.’
Sjoerd Jans
Waarom duurde het zo lang?
‘Kijk, als die verhuizing van A naar B achter de rug is, dan ben je er nog niet. Dan blijken er ineens allerlei zaken toch niet zo goed te functioneren als je van tevoren had bedacht. Dat een ruimte uiteindelijk toch minder geschikt blijkt voor een atelier, bijvoorbeeld. En dan zijn er nog de kleine dingen. De temperatuurhuishouding is nog niet optimaal, om maar wat te noemen. Sommige plekken zijn moeilijk warm te krijgen. En het licht hier werkt op sensoren: als iedereen in een cursus stil zit, valt de verlichting soms ineens uit.'
Vorig jaar sprak u uw zorgen uit over de bouwwerkzaamheden op het Roeterseiland. Waren die zorgen terecht?
‘Ja, dat is ons erg tegengevallen. Om te beginnen zijn we niet goed vindbaar. De eerste weken begonnen onze activiteiten ruim een kwartier later, omdat niemand het gebouw kon vinden. Als je het eenmaal weet is het niet moeilijk meer, maar regelmatig horen we nog van nieuwe bezoekers wat een zoektocht het was. En dan is er natuurlijk de geluidsoverlast van de sloopwerkzaamheden. Als ik ’s avonds op mijn fiets naar huis stap, kan ik vaak een dikke laag stof van mijn zadel halen. We zien ook een terugloop in het aantal inschrijvingen, vooral bij Geesteswetenschappen. Daar zitten we nu toch een eind vandaan. Het is een fantastische plek, maar pas in 2015 is het zoals het bedacht en bedoeld is.’
Mist u het Binnengasthuisterrein wel eens?
‘Eerlijk antwoord? Nee, helemaal niet. Die gebouwen hadden zo veel makken. We zitten hier heel goed: het café is een succes, we hebben goed contact met de andere culturele instellingen in de buurt en het campusgebied maakt het tot een levendige plek. We hebben nog even een lange adem nodig, maar als het eenmaal zo ver is denk ik dat we kunnen spreken van een geslaagde operatie.’
Bekijk ook het filmpje dat Folia TV vorig jaar maakte over de verhuizing.
